Ciąża wysokiego ryzyka ma niewątpliwy wpływ na psychikę i samopoczucie przyszłej mamy. Diagnoza określająca wystąpienia nieprawidłowości, chorób genetycznych lub świadomość możliwości utraty dziecka to bardzo trudne doświadczenie dla kobiety, jej partnera i całej rodziny. Jak zadbać o psychikę przyszłej mamy w ciąży wysokiego ryzyka? Za ciążę wysokiego ryzyka uznaje się przypadki, w których zdiagnozowane zostaje ryzyko nieprawidłowości związanych z rozwojem chorób, poronieniem, przedwczesnym porodem i ogólnym stanem zagrożenia ciężarnej matki lub dziecka. Ciążę wysokiego ryzyka można podejrzewać nawet przed zapłodnieniem, u kobiet cierpiących na schorzenia ginekologiczne i ogólnoustrojowe, takie jak zaburzenia funkcjonowania jajników, cukrzyca i nadciśnienie. Ciążę wysokiego ryzyka stwierdza się często również w przypadku późnego macierzyństwa lub ciąż mnogich. Diagnoza ciąży wysokiego ryzyka powoduje zwiększenie niepokoju, ogromny stres, a nawet stany depresyjne u przyszłych matek. Jak poradzić sobie w przypadku ciąży wysokiego ryzyka? Ciąża wysokiego ryzyka a ciąża zagrożona Ciąża wysokiego ryzyka nie zawsze jest tożsama z ciążą zagrożoną. Warto rozgraniczyć fakt, że jeśli zostaje postawiona diagnoza: ciąża wysokiego ryzyka, klasyfikacja ta nie oznacza automatycznego zagrożenia życia płodu. Wiele ciąż wysokiego ryzyka zostaje bezpiecznie doprowadzonych do rozwiązania. Ciąża wysokiego ryzyka wiąże się jednak zawsze z koniecznością pozostawania pod stałą opieką lekarza, nierzadko z szeregiem badań prenatalnych, często również z hospitalizacją ciężarnej. Konieczność pozostawania w niepewności wiążąca się ze stresem dotykającym zarówno przyszłej mamy, jak i jej bliskich, wpływa na psychikę ciężarnej i może nasilać negatywne skutki zdrowotne zarówno dla samej kobiety, jak i rozwijającego się płodu. Z uwagi na niezaprzeczalny wpływ stanu psychicznego matki w trakcie ciąży na rozwój organizmu dziecka niezbędne jest minimalizowanie stresu w przypadku ciąży wysokiego ryzyka i zapewnienie przyszłej mamie wsparcia w tej niełatwej sytuacji. Ciąża wysokiego ryzyka – wsparcie w walce ze stresem Badania wykazują, że sposób i siła przeżywania stresującej sytuacji, jaką jest świadomość ryzyka nieprawidłowości rozwoju płodu lub utraty dziecka u przyszłej mamy, zależy od tego, jak do tego tematu odnosi się jej partner i rodzina. Ryzyko urodzenia chorego, niepełnosprawnego dziecka lub wystąpienia przedwczesnego porodu nie wpływa dobrze na samopoczucie i samoocenę przyszłych rodziców, często wyrzucających sobie własne wady, łączących powstałe ryzyko z negatywną oceną siebie samych, podczas gdy wady rozwojowe płodu, ryzyko poronienia lub urodzenia wcześniaka nie są w większości przypadków zależne od wyborów życiowych przyszłych rodziców. Czułość, wsparcie i obecność partnera oraz rodziny przy przyszłej mamie pomogą jej przetrwać najtrudniejszy okres niepewności i oczekiwania na wyniki badań, narodziny dziecka lub bliźniaków czy trojaczków w przypadku ciąży mnogiej. Oczekiwanie na pozytywne rozwiązanie sprawy może wspomóc terapia psychologiczna, a w przypadku ryzyka wystąpienia depresji poporodowej lub utraty ciąży, bywają wprowadzane także bezpieczne dla ciężarnych leki przeciwdepresyjne, które może zalecić jedynie lekarz psychiatra . Stosowanie leków wpływających na psychikę bez kontroli lekarza może mieć opłakane skutki zarówno dla psychiki przyszłej mamy, jak i dla samej ciąży, która jest klasyfikowana jako wysokiego ryzyka lub zagrożona. Destabilizacja emocjonalna wynikająca z ogromnego stresu, jaki przeżywa kobieta w stanie ciąży wysokiego ryzyka, wymaga zadbania o jej wypoczynek, dobrostan i codzienny spokój. Wyjazd poza miasto, odpoczynek w gronie przyjaciół i rodziny, masaż, ulubiony film, czułość okazywana przez partnera, zajęcia pozwalające choć na chwilę oderwać myśli od strachu o dziecko pomogą zwalczać stres, który dodatkowo osłabia organizm. Badania wykazują, że kobiety hospitalizowane gorzej znoszą świadomość wystąpienia ciąży wysokiego ryzyka niż te, których codzienne aktywności pozwalają im nawet przez krótką chwilę nie zamartwiać się stanem, na który nie mają wpływu. Jak największe ograniczenie stresu i paniki może wręcz pomóc i wesprzeć organizm zarówno kobiety w ciąży wysokiego ryzyka, jak i płodu. Stres obniża odporność, negatywnie wpływa na naszą ocenę rzeczywistości, a długotrwały może doprowadzić do załamania nerwowego i depresji poporodowej, która utrudnia młodej mamie opiekę nad dzieckiem, czasem wręcz ją uniemożliwiając. W przypadku jasnej diagnozy danej choroby u rozwijającego się płodu w poradzeniu sobie psychicznie z daną sytuacją pomoże także wyszukanie wszelkich możliwych informacji na temat schorzenia, jakim dotknięte będzie dziecko, aby dobrze przygotować się do opieki nad maleństwem. Aby być gotową na zajmowanie się dzieckiem po porodzie, młoda mama powinna mieć dużo siły, zarówno psychicznej, jak i fizycznej, wsparcie najbliższych oraz fachową opiekę lekarza prowadzącego ciążę oraz psychologa lub terapeuty pomagającego jej odnaleźć się w nowej sytuacji. Bibliografia: Lewicka M., Wójcik M., Charakterystyka negatywnych emocji występujących u kobiet w ciąży wysokiego ryzyka (Data dostępu: (Data dostępu: Koss J., Rudnik A., Bidzan M., Doświadczanie stresu a uzyskiwane wsparcie społeczne przez kobiety w ciąży wysokiego ryzyka. Doniesienie wstępne (Data dostępu:

stres w ciąży przez partnera