🦦 Domowe Sposoby Na Zanikowe Zapalenie Pochwy

fot. Adobe Stock, Ann Patchanan Spis treści: Atrofia pochwy – co to jest Atrofia pochwy – objawy Przyczyny atrofii pochwy Leczenie atrofii pochwy Atrofia pochwy – leki bez recepty Czym grozi nieleczona atrofia pochwy? Atrofia a cytologia Atrofia pochwy – domowe sposoby Atrofia pochwy – co to jest Atrofia pochwy to zanik nabłonka pochwy związany ze zmniejszoną ilością estrogenów u kobiety. Najczęściej rozwija się w wyniku zmian hormonalnych związanych z menopauzą. Szacuje się, że zanik tkanek pochwy dotyczy co drugiej kobiety po menopauzie. Jednak problem może pojawić się u kobiety w każdym wieku. Niestety atrofia pochwy i sromu jest rzadko zgłaszana lekarzowi a kobiety w wielu przypadkach nie decydują się na jakiekolwiek leczenie. Atrofia pochwy – objawy Pierwszym objawem atrofii pochwy jest na ogół brak naturalnego nawilżenia podczas stosunku. Inne objawy odczuwane przez kobietę to: suchość pochwy, podrażnienia, bolesność, pieczenie w obrębie sromu i pochwy, krwawienia w trakcie i po stosunku, upławy: najczęściej żółtawe lub szare i wodniste, częstsze oddawanie moczu, parcie na pęcherz, nietrzymanie moczu. Atrofia pochwy powoduje zmniejszenie elastyczności napięcia ścian pochwy. Ponadto kobieta może też skarżyć się na częstsze stany zapalne narządów płciowych, a także infekcje dróg moczowych. W badaniu ginekologicznym atrofia pochwy objawia się bladą i suchą błoną śluzową sromu i pochwy, a przy stanie zapalnym dodatkowo występuje zaczerwienienie lub wybroczyny (zanikowe zapalenie pochwy). Zmienia się również środowisko dróg rodnych. Prawidłowe pH powinno wynosić od 3,6 do 4,5, lecz gdy rozwija się atrofia, pH może przekraczać 4,6. Oznacza to, że środowisko staje się zasadowe, a nie kwaśne, a co za tym idzie pojawiają się różnorodne dolegliwości. W rezultacie obniża się liczba pożytecznych bakterii, a warunki zaczynają sprzyjać takim patogenom jak paciorkowce grupy B, gronkowce oraz bakterii E. coli. Z tego powodu kobiety z atrofią pochwy częściej mogą doświadczać stanów zapalnych i infekcji miejsc intymnych. Przyczyny atrofii pochwy Główną przyczyną atrofii pochwy jest obniżenie stężenia estrogenu w organizmie, co jest naturalną koleją rzeczy w okresie menopauzy. Tkanki układu płciowego są bardzo wrażliwe na estrogeny, dlatego wahania poziomu hormonów oddziałują na funkcję nabłonka: z wilgotnego i gęstego staje się cieńszy i suchy. W rezultacie komórki pochwy nie złuszczają się tak sprawnie jak wcześniej, co powoduje uwalnianie mniejszej ilości kwasu mlekowego pod wpływem działania bakterii Lactobacillus. Brak tego cyklu naturalnych zdarzeń sprawia, że w pochwie wzrasta pH i tworzą się niekorzystne dla mikroflory warunki. Spadek estrogenów sprzyjający atrofii pochwy może wystąpić również: w czasie karmienia piersią, podczas przyjmowania leków hormonalnych, po radioterapii w obrębie miednicy, po chemioterapii, po hormonalnym leczeniu raka piersi, po usunięciu jajników. Leczenie atrofii pochwy Z symptomami atrofii pochwy należy udać się do lekarza ginekologa. Schorzenie może powodować wiele dolegliwości związanych z życiem intymnym, pogarszać jakość życia i ogólne samopoczucie, dlatego warto skonsultować się ze specjalistą. Leczenie atrofii pochwy i sromu obejmuje: - zabiegi niehormonalne: leki bez recepty nawilżające pochwę (żele, płyny, globulki, które wprowadza się do pochwy co kilka dni) – są bezpieczne i można je stosować przez długi czas, ważna jest przy tym regularność, lubrykanty (polecane są te na bazie wody, bez gliceryny) do stosowania w czasie stosunku, - zbiegi hormonalne: estrogeny podawane dopochwowo (np. w formie kremu, żelu, tabletki dopochwowej, pierścienia dopochwowego) – tego rodzaju leczenie powinno być stosowane, gdy atrofia powoduje dolegliwości a zabiegi niehormonalne nie przynoszą pożądanych efektów. Wybór preparatu estrogenowego w leczeniu zaniku tkanki pochwy zależy od preferencji kobiety i oceny lekarza. W leczeniu atrofii pochwy niekiedy stosuje się ogólne leczenie hormonalne. Oznacza to, że kobieta przyjmuje estrogeny np. w postaci tabletek doustnych lub plastrów. Taka terapia powinna być rozważona szczególnie wtedy, gdy występują inne dokuczliwe symptomy, jak uderzenia gorąca. Leczenie hormonalne jest odradzane kobietom, które miały raka piersi. Atrofia pochwy – leki bez recepty Aby przeciwdziałać zanikowi nabłonka pochwy, nie trzeba od razu stosować leków hormonalnych. W aptekach są dostępne różne leki bez recepty na atrofię pochwy niezawierające estrogenów. Występują w postaci dopochwowych globulek, żelów, kremów czy płynów. Ich zadaniem jest nawilżenie pochwy i przywrócenie jej prawidłowego pH. Takie preparaty zwierają kwas hialuronowy, kwas mlekowy, probiotyk, glikogen (który wspiera rozwój pożytecznych bakterii). Są to przeważnie środki bezpieczne i można je często stosować przez długi czas. Przed użyciem zawsze należy zapoznać się z informacjami zawartymi w ulotce. Czym grozi nieleczona atrofia pochwy? Nieleczona atrofia pochwy może prowadzić do nawracających infekcji układu moczowo-płciowego, a także nasilenia objawów, takich jak bolesność i podrażnienia pochwy. Niepodjęcie środków zaradczych sprawia, że objawy atrofii nie ustępują, a kobiety doświadczają pogorszenia jakości życia i coraz większej frustracji z powodu swoich dolegliwości i ograniczeń. Atrofia pochwy a cytologia Badanie cytologiczne służy do oceny wyglądu komórek błony śluzowej pochwy i szyjki macicy. Chociaż zanik tkanek pochwy rozpoznaje się przede wszystkim na podstawie wywiadu lekarskiego oraz badania ginekologicznego, nieprawidłowe wyniki cytologii mogą wskazywać na atrofię pochwy. Cytologia jest przydatna w celu odróżnienia zmian zanikowych od innych nieprawidłowości, więc lekarz najprawdopodobniej zleci wykonanie badania. O atrofii pochwy ze stanem zapalnym w badaniu cytologicznym świadczą np. liczne granulocyty obojętnochłonne (neutrofile). Możesz otrzymać wynik cytologii z informacją o atrofii oraz stanie zapalnym. Atrofia pochwy – domowe sposoby Domowe sposoby na zmiany zanikowe pochwy i sromu to przede wszystkim odpowiednia higiena i unikanie czynników nasilających objawy. Dlatego: Do higieny intymnej wybieraj delikatne preparaty, najlepiej z niskim (kwaśnym) pH, zawierające np. kwas mlekowy lub probiotyk. Unikaj kosmetyków z perfumami (mogą je mieć także lubrykanty, które zamiast pomóc, będą nasilać suchość i podrażnienia). Unikaj palenia papierosów, ponieważ wpływa ono na obniżenie poziomu estrogenów. Zalecana jest regularna aktywność seksualna, ponieważ powoduje zwiększenie przepływu krwi i uelastycznienie tkanek pochwy. Pij dużo wody, dzięki czemu łatwiej utrzymasz odpowiednie nawilżenie organizmu. Stosuj naturalne nawilżacze np. na bazie aloesu, oleju kokosowego, oleju jojoba, witaminy E czy probiotyku. Źródła: G. Bręborowicz (red.), K. Czajkowski (red.), Położnictwo i ginekologia, PZWL Wydawnictwo Lekarskie 2020, M. B. Mac Bride i inni, Vulvovaginal Atrophy, doi: B. Bleibel, H. Nguyen, Vaginal Atrophy, Czytaj także:Cykl bezowulacyjny – objawy, przyczyny, leczenieBRCA a rak. Kto i kiedy powinien zrobić badanie genetyczne?Mammografia bez tajemnic: jak się przygotować, wskazania, darmowe badanie Uwaga! Powyższa porada jest jedynie sugestią i nie może zastąpić wizyty u specjalisty. Pamiętaj, że w przypadku problemów ze zdrowiem należy bezwzględnie skonsultować się z lekarzem!

Aby zapobiegać infekcjom pęcherza moczowego warto wprowadzić do swojego życia nawyki, mogące pomóc w zapobieganiu infekcji: Pić duże ilości płynów, w szczególności wody, aby pomóc wypłukać bakterie zalegające w pęcherzu moczowym. Często oddawać mocz, szczególnie jeśli czujemy taką potrzebę, nie wystrzymywać się z

Menopauza jest czasem w życiu kobiety, kiedy dochodzi do zahamowania cyklu miesiączkowego oraz wygaśnięcia czynności jajników co powoduje zakończenie okresu płodności. Występuje ona naturalnie w wieku od 42 do 58 lat i jest konsekwencją starzenia się układu rozrodczego. Już w latach poprzedzających menopauzę zmienia się równowaga wydzielania hormonów. Ma to duży wpływ na zmiany zachodzące w organizmie kobiety. W okresie menopauzy bardzo dużo, bo około 85% kobiet zgłasza występowanie różnego rodzaju objawów. Niektóre z nich związane są z atrofią pochwy. W jaki sposób można ją rozpoznać i czy można ją wyleczyć?Co to jest atrofia pochwy?Przyczyny atrofii pochwyObjawy atrofii pochwyDiagnostyka atrofii pochwyLeczenie atrofii pochwyCzym grozi nieleczona atrofia pochwy?Co to jest atrofia pochwy?Profesjonalne kosmetyki dla kobiet do pielęgnacji twarzySprawdź ofertę >Atrofia pochwy to inaczej zanikowe zapalenie pochwy. Jest to objawowy proces zapalny, w którym ściany pochwy są cienkie, blade i suche. Wiąże się to ze zmniejszeniem wydzielania śluzu i spadku elastyczności pochwy. Doniesienia naukowe pokazują, że 15% kobiet doświadcza objawów atrofii pochwy przed menopauzą. Jednak dolegliwość ta występuje znacznie częściej po menopauzie i pojawia się u 40% do 57% kobiet w tym okresie życia. Co ciekawe czynnikiem ryzyka pojawienia się atrofii pochwy jest brak porodów naturalnych, podczas których dochodzi do rozciągnięcia pochwy. Palenie papierosów również przyczynia się do rozwoju tej dolegliwości, ponieważ powoduje skurcz naczyń, co zmniejsza wydzielanie śluzu i zaostrza atrofii pochwyPreparat na układ krążenia, z koenzymem Q10, wzmacniający serceDowiedz się więcej >Atrofia pochwy rozwija się, gdy następuje znaczny spadek poziomu żeńskiego hormonu – estrogenu. Jest on produkowany przez jajniki i odgrywa istotną rolę w utrzymaniu prawidłowej anatomii i fizjologii układu moczowo płciowego. Estrogen odpowiada za utrzymanie prawidłowego przepływu krwi, grubości, elastyczności oraz odpowiedniego nawilżenia nabłonka pochwy. Nabłonek pochwy jest nabłonkiem wielowarstwowym płaskim, który do menopauzy jest gęsty, pofałdowany i pokryty śluzem. Gdy poziom estrogenu spada ulega on rozrzedzeniu. Ponadto dochodzi do zmniejszonego złuszczania się komórek nabłonka co jest szczególnie istotne. Podczas tego procesu komórki obumierają i uwalniają glikogen, który w wyniku działania Lactobacillus (pałeczek kwasu mlekowego stanowiącą prawidłową florę bakteryjną pochwy) zostaje przekształcony do kwasu mlekowego. Proces ten zapewnia występowanie kwaśnego środowiska o pH od 3,5 do 5,0, w którym pałeczki kwasu mlekowego nadal się rozwijają i chronią przed infekcjami pochwy. Jeśli proces ten jest zaburzony to dochodzi do wzrostu pH, następuje obumieranie ochronnych pałeczek kwasu mlekowego i wzrasta ryzyko rozwoju chorobotwórczych bakterii. Może to sprzyjać stanowi zapalnemu i infekcjom pochwy. Dodatkowo spadek poziomu estrogenów powoduje zmniejszenie przepływu krwi w pochwie i zmniejszenie jej nawilżenia. Do stanów, w których występuje niski poziom estrogenu, który jest przyczyną atrofii pochwy możemy zaliczyć:Menopauzę, kiedy normalne zmiany zachodzące w organizmie związane z wiekiem powodują, że jajniki zmniejszają produkcję estrogenu. Co ciekawe może się ona obniżyć aż o 95%.Chirurgiczne usunięcie jajników przed osiągnięciem naturalnej menopauzy, które można wykonać w tym samym czasie co histerektomię (usunięcie macicy).Leczenie lekami stosowanymi w celu obniżenia poziomu estrogenów u kobiet z chorującymi na mięśniaki macicy czy menopauzę, która może wystąpić przed 40 rokiem się karmienie piersią, kiedy to wysoki poziom hormonu prolaktyny hamuje produkcję po terapii onkologicznej, ponieważ środki stosowane w leczeniu np. raka piersi mogą powodować obniżenie poziomu estrogenów i zaostrzać objawy atrofii atrofii pochwyAutomatyczny ciśnieniomierz naramienny, dokładny, wygodny i łatwy w stosowaniu. Klinicznie potwierdzona dokładność się więcej >Zanik pochwy zazwyczaj rozwija się tak wolno, że kobieta może nie zauważyć żadnych objawów nawet do dziesięciu lat po rozpoczęciu menopauzy. Typowe objawy atrofii pochwy obejmują: suchość, podrażnienie, uczucie pieczenia pochwy oraz bolesność odczuwaną podczas stosunku seksualnego. Dodatkowo może wystąpić nagłe uczucie parcia na mocz, jego częste oddawanie i problemy z nietrzymaniem moczu. Objawy kliniczne widoczne podczas badania fizykalnego obejmują bladą i suchą śluzówkę pochwy. Dochodzi również do zniknięcia w niej nierówności. Jeśli występuje stan zapalny mogą być widoczne zaczerwienienia. Podczas badania fizykalnego kobieta odczuwa duży dyskomfort. Co więcej zmiany zachodzące w nabłonku pochwy powodują, że kobieta jest bardziej narażona na infekcje dróg moczowych. Początkowym objawem, który może wzbudzić niepokój kobiety jest często brak nawilżenia podczas stosunku seksualnego. Ścieńczenie nabłonka pochwy powoduje również świąd, bolesność i kłucie w okolicy pochwy, co z kolei może dodatkowo przyczyniać się do dyspareunii, czyli bólu podczas stosunku płciowego. Innym objawem atrofii pochwy jest pojawienie się żółtej lub szarej wodnistej wydzieliny, która jest następstwem wzrostu atrofii pochwyCynk organiczny - naturalne wsparcie Twojego zdrowiaDowiedz się więcej >W diagnostyce atrofii pochwy najważniejsza jest wizyta u ginekologa. Podczas badania lekarz ocenia wygląd śluzówki pochwy, w tym przede wszystkim jej kolor i grubość oraz wydzielinę. Może także wykonać test oceniający pH. Polega on na przyłożeniu specjalnego papierka do ściany pochwy. Jeśli pH wynosi więcej niż 4,6 to jest to jeden z parametrów potwierdzających atrofię. Ponadto badanie ultrasonograficzne (USG) wykonane przezpochwowo może wykazać cienką błonę śluzową macicy, co wskazuje na utratę odpowiedniej stymulacji atrofii pochwyZdrowe serce, prawidłowe widzenie, sprawny mózg i umysł - kompleks 3 olejów: rybiego, lnianego i ogórecznikaDowiedz się więcej >Ponieważ brak naturalnych estrogenów jest główną przyczyną zanikowego zapalenia pochwy, hormonalna terapia zastępcza zawierająca te hormony jest jednym z najskuteczniejszych metod leczenia. Zostaje wtedy odbudowana błona śluzowa i przywrócone prawidłowe pH pochwy. Terapia estrogenami może złagodzić istniejące objawy. Przeciwwskazania do stosowania tych leków obejmują raka piersi z dodatnim receptorem estrogenowym, inne nowotwory estrogenozależne (podtypy raka piersi i macicy), zaburzenia zakrzepowo-zatorowe, choroby wątroby, niezdiagnozowane krwawienie z pochwy, przerost endometrium, choroby serca, ciąża czy silne migreny. Co więcej terapia estrogenowa ma również niekorzystne skutki. Może wystąpić tkliwość piersi, krwawienie z pochwy i wzrost ryzyka nowotworu estrogenozależnego. Estrogeny w leczeniu atrofii pochwy zwykle podaje się dopochwowo. W porównaniu z preparatami doustnymi lub przezskórnymi, stosowanie miejscowych środków wiąże się z niższą dawką leku, a przez to z mniejszym ryzykiem powstania działań przypadku przeciwwskazań do terapii estrogenowej kobieta może stosować preparaty nawilżające śluzówkę pochwy. Ich skład stanowi baza utworzona z wody, silikonu lub oleju. Dodatkowo preparaty te mogą zawierać substancje pomocnicze utrzymujące wilgoć, emolienty oraz konserwanty. Niektóre z nich mają w składzie kwas hialuronowy, który oprócz nawilżania, działa korzystnie poprzez wspomaganie procesu odbudowy nabłonka. Środki nawilżające śluzówkę pochwy dostępne są w aptece bez recepty. Mogą być one wprowadzane za pomocą aplikatora i utrzymywać działanie nawet do trzech dni. Preparaty nawilżające pomagają przywrócić prawidłowe pH pochwy. Jednak należy pamiętać, że łagodzą one jedynie objawy, a nie powodują bezpośrednio odbudowy błony wiesz że: po porodzie atrofia pochwy jest stanem fizjologicznym? Kobiety odczuwają znaczne zmniejszenie nawilżenia pochwy z powodu przejściowego obniżenia poziomu zwrócić uwagę na to, że istnieją czynniki, które mogą nasilać objawy atrofii pochwy np. nieodpowiednia pielęgnacja, stosowanie środków do higieny intymnej zawierających talk czy długotrwałe używanie wkładek higienicznych, które zaburzają dostęp powietrza. Okolice intymne powinno się myć głównie wodą z odrobiną mydła z pH około 5 pamiętając o jego kierunku – od góry do dołu (w kierunku odbytu) oraz aby nie wprowadzać środków myjących do pochwy. Dodatkowo powinno się nosić przewiewną bawełnianą bieliznę i unikać obcisłej grozi nieleczona atrofia pochwy?Kobiety zdecydowanie częściej zgłaszają się do lekarza gdy pojawiają się niepokojące upławy czy bolesne parcie na mocz, ale rzadziej zgłaszają swędzenie i suchość pochwy, ponieważ uważają, że objawy te nie są wystarczająco ważne. Jednak należy zdawać sobie sprawę, że nieleczone zanikowe zapalenie pochwy może się nasilić i prowadzić do dużego rozcieńczenia błony śluzowej co przyczynia się do otarć, a nawet pęknięć nabłonka i krwawień. Dodatkowo zmiana pH pochwy powoduje, że z łatwością rozwijają się w niej bakterie chorobotwórcze, które mogą być przyczyną częstych zakażeń dróg moczowych ze względu na bliskie jej sąsiedztwo z cewką Typowe objawy atrofii pochwy obejmują: suchość, podrażnienie, uczucie pieczenia pochwy oraz bolesność odczuwaną podczas stosunku seksualnego. Dodatkowo może wystąpić nagłe uczucie parcia na mocz, jego częste oddawanie i problemy z nietrzymaniem pochwy jest bardzo uciążliwą i bolesną dolegliwością. Jednak kobiety zwykle uważają, że jest ona częścią procesu starzenia. Powoduje to, że nie zgłaszają się do lekarza ginekologa i nie mówią o swoim problemie. Szacuje się, że nawet 25% kobiet przez to nie otrzymuje odpowiedniej opieki medycznej. Należy pamiętać, że atrofię pochwy można leczyć i w razie pojawienia się niepokojących objawów należy zgłosić się do lekarza.

Zanikowe zapalenie pochwy jest problemem przewlekłym, jednak przy pomocy różnych dostępnych metod można skutecznie łagodzić jego objawy. Najskuteczniejszym sposobem leczenia jest miejscowa terapia hormonalna, polegająca na aplikowaniu do pochwy preparatów zawierających estrogeny. Najczęściej stosuje się je w postaci globulek Główny Inspektorat Farmaceutyczny poinformował o wycofaniu z obrotu Heviranu, stosowanego w leczeniu nawrotowej opryszczki. Lek wycofano na terenie całego kraju. Dostępny jest bez recepty. Z obrotu został wycofany Heviran (Aciclovirum), 400 mg, tabletki powlekane. To popularny lek przeciwwirusowy z acyklowirem stosowany w leczeniu nawrotowej opryszczki, który dostępny jest bez recepty – informuje GIF. Jaka partia leku została wycofana? Heviran (Aciclovirum), 400 mg, tabletki powlekane numer serii: 10522 termin ważności: podmiot odpowiedzialny: Zakłady Farmaceutyczne POLPHARMA Spółka Akcyjna z siedzibą w Starogardzie Gdańskim. Z jakiego powodu wycofano lek? Jak poinformował Główny Inspektorat Farmaceutyczny, powodem wycofania leku z obrotu jest informacja wskazująca na wystąpienie wady jakościowej. „Do Głównego Inspektoratu Farmaceutycznego wpłynęła informacja wskazująca na wystąpienie wady jakościowej, dotyczącej umieszczenia w części opakowań produktu leczniczego Heviran, 400 mg, tabletki powlekane. Informacja została przeanalizowana i potwierdzona przez Wojewódzkiego Inspektora Farmaceutycznego w Kielcach oraz przez podmiot odpowiedzialny” – napisano w to jest opryszczka, jak się objawia? Opryszczka to drobne krostki na skórze pojawiające się najczęściej w okolicy czerwieni wargowej. Wywoływana jest przez wirus HSV1 i HSV2 z grupy Herpes simplex virus. Zakażenie to jest dosyć powszechne, dochodzi do niego najczęściej w dzieciństwie (HSV1) lub podczas kontaktów seksualnych z zakażonym partnerem (HSV2). Każda osoba, zakażona tym wirusem, jest nosicielem choroby aż do końca życia. Niektórzy przechodzą chorobę zupełnie bezobjawowo, nie zdając sobie sprawy, że są zakażeni. Inny produkt wycofany przez GIF w lipcu Kilka dni wcześniej - 19 lipca — Inspektorat ogłosił decyzję związaną z wycofaniem z obrotu produktu leczniczego Vitaminum C Teva - roztwór do wstrzykiwań 100 mg/ml (Acidum ascorbicum, numer serii: X05459A, termin ważności: podmiot odpowiedzialny: Teva Pharmaceuticals Polska Sp. z z siedzibą w Warszawie.). Czytaj też:Domowe sposoby na opryszczkę Źródło: GIF, Rynek Zdrowia Nystatynę na grzybicę pochwy po antybiotykach przyjmuje się miejscowo, w postaci dopochwowych tabletek. Nie należy w takiej sytuacji przyjmować nystatyny w zawiesinie, którą pije się w przypadku grzybów występujących w przewodzie pokarmowym. Nystatyna w tabletkach dopochwowych jest dostępna na receptę. Zobacz: Leki na grzybicę pochwy Zweryfikowane przez Anne Thestrup Meimbresse Anne, Apteka VardeAnne ma tytuł magistra farmacji na Uniwersytecie Południowej Danii i przez kilka lat pracowała jako farmaceuta w Aptece Varde. Tutaj doradza zarówno klientom, jak i lekarzom w zakresie prawidłowego stosowania produktów medycznych. Tutaj możesz zobaczyć profil Annes. Tutaj możesz zobaczyć profil Anne » Czym jest waginoza? Waginoza to zapalenie pochwy. Pochwa zawiera unikalny system bakterii kwasu mlekowego oraz innych bakterii, grzybów i mikroorganizmów, które współistnieją w zdrowej równowadze. Dopóki masz odpowiedni poziom bakterii, grzybów i innych mikroorganizmów, zachowana jest zdrowa równowaga, a odczuwasz naturalne, ciągłe wydzielanie płynu. To wydzielanie płynu jest znane jest, jako wydzielina. Bakterie zewnętrzne mogą infekować i niszczyć naturalną wewnętrzną równowagę bakterii, powodując stany zapalne i inne problemy. Waginoza to zapalenie pochwy, które występuje, gdy pochwa jest zakażona bakteriami lub grzybami: zwykle powoduje dyskomfort, podrażnienie i wydzielinę o nieprzyjemnym zapachu. Czym jest wydzielina? Czym dokładnie jest wydzielina? Wydzielina to płyn śluzowy połączony z martwymi komórkami naskórka z macicy. Płyn pochodzi z błon śluzowych pochwy i jest wytwarzany jako naturalny sposób jej oczyszczenia. Dlatego codzienna wydzielina z organizmu jest normalna. Wszystkie kobiety, niezależnie od wieku, do pewnego stopnia doświadczają wydzieliny. Ilość wydzieliny, której doświadcza kobieta, jest bardzo różna i nie ma ostatecznej zasady określającej, jaka jest normalna ilość wydzieliny. Wydzielina ma zwykle śluzowatą konsystencję, która jest biała lub przezroczysta. Wydzielina, oprócz tego, że jest samooczyszczającym się płynem z pochwy, jest mechanizmem obronnym. Mikroorganizmy pochwy i bakterie kwasu mlekowego tworzą razem obronę, która zapobiega przedostawaniu się obcych bakterii do narządów płciowych i penetracji macicy, szyjki macicy i jajników. Środowisko pochwy jest kwaśne i zwykle mieści się w zakresie 3,8-4,2 w skali pH. Duża ilość bakterii kwasu mlekowego pomaga utrzymać zdrową pochwę, ponieważ kwaśne środowisko jest bardziej odporne na obce i szkodliwe bakterie. Jak objawia się waginoza? Objawy zapalenia pochwy mogą być liczne, ponieważ przyczyny mogą być różne. Ale typowe objawy zapalenia pochwy obejmują zmianę wydzieliny, swędzenie, podrażnienie, a czasem łagodne krwawienie z pochwy. Zapalenie pochwy może prowadzić do wielu różnych objawów w okolicy pochwy. W większości przypadków będzie to po prostu niewygodne swędzenie wokół ujścia pochwy (warg sromowych). Drapanie tego swędzenia prowadzi do błędnego koła, ponieważ drapanie warg sromowych nie przeciwdziała swędzeniu. Zapalenie pochwy może również powodować bolesność podczas seksu, a także ból i nieprzyjemne odczucia w okolicy pochwy. Zapalenie pochwy może powodować zmiany koloru, tekstury i zapachu wydzieliny, bolesne i nieprzyjemne odczucia, a nawet wszystko razem. Dlaczego masz waginozę Istnieje kilka przyczyn zapalenia pochwy. W większości przypadków brak równowagi lub infekcja może być przyczyną zapalenia pochwy. Zapalenie pochwy można podzielić na różne typy i na tej podstawie przyczyna zapalenia zależy od typu, który masz. Poniżej znajdziesz najczęstsze przyczyny zapalenia pochwy. Infekcja drożdżakowa pochwy Grzybicze zapalenie pochwy jest częstym stanem, który dotyka wiele kobiet. Szacuje się, że nawet 75% wszystkich kobiet przynajmniej raz w życiu doświadczy infekcji drożdżakowej. W większości przypadków, około 80% wszystkich przypadków grzybiczych, ten typ zapalenia jest spowodowany zakażeniem drożdżakowym przez grzyby „Candida Albicans”. Grzyby drożdżowe żyją naturalnie w błonie śluzowej pochwy wraz z bakteriami kwasu mlekowego, mikroorganizmami i innymi naturalnie występującymi bakteriami w pochwie. Jeśli jednak grzyby mają zapewnione dobre warunki wzrostu w pochwie, będą się za bardzo rozmnażać i powodować infekcję. Głównym objawem jest zwykle zwiększona wydzielina, która jest często gęsta, biała i grudkowata. Ma konsystencję zbliżoną do twarogu. Możesz również odczuwać swędzenie i pieczenie w pochwie. Infekcje grzybicze zwykle występują po leczeniu penicyliną i antybiotykami. Zabiegi te zabijają bakterie kwasu mlekowego, dzięki którym równowaga pochwy jest stabilna i kwaśna - dzięki temu odporna na bakterie i infekcje. Bez tych bakterii grzyby drożdżakowe mogą się rozmnażać i infekować. Waginoza bakteryjna Bakteryjne zapalenie pochwy występuje, gdy masz zaburzenie równowagi w pochwie, podobnie jak infekcja drożdżakowa. Zwykle z pochwy wydobywa się szarawa wydzielina i silny, “rybi” zapach. Jest to spowodowane przerostem bakterii „Gardnerella vaginalis”. Kiedy ta bakteria dominuje w pochwie, Twoje naturalne bakterie kwasu mlekowego nie są w stanie utrzymać naturalnie kwaśnego środowiska, które Cię chroni. Bakteria rozrasta się, gdy kwaśne pH w pochwie jest zmniejszone, a zamiast tego staje się bardziej neutralne (około 7 w skali pH). Na przykład pH pochwy może być mniej kwaśne, gdy wydzielina miesza się z nasieniem podczas stosunku płciowego. Nasienie jest obojętne, dlatego może zakłócać kwaśne środowisko i powodować dyskomfort intymny. Rzęsistkowica Jeśli nagle zauważysz, że wydzielina zmienia kolor na żółty lub zielonkawy, może to być oznaką zakażenia pasożytem Trichomonas. Trichomonas to rodzaj zapalenia pochwy, który może powodować nieprzyjemny zapach wydzieliny, której towarzyszy bolesność i ból w pochwie i wokół niej. Infekcja pasożytnicza przenoszona jest drogą płciową. Suchość i podrażnienie pochwy Inną postacią zapalenia pochwy jest „zanikowe zapalenie pochwy”, które jest zasadniczo suchością pochwy i podrażnieniem z powodu zmniejszonej ilości wydzieliny z pochwy. Szczególnie starsze kobiety odczuwają suchość błon śluzowych pochwy po menopauzie, co zmniejsza poziom wydzieliny. To zmniejszenie wydzieliny zmienia skład bakterii w pochwie, osłabiając mechanizmy obronne, co może zwiększyć podatność na infekcje bakteryjne. Suche i podrażnione błony śluzowe mogą powodować poważne problemy, w tym swędzenie, a nawet kłucie, lub też odczucie pieczenia. CZYTAJ WIĘCEJ: Łagodzenie suchości błony śluzowej w okresie menopauzy Skutki uboczne waginozy Generalnie zapalenie pochwy nie powoduje żadnych większych objawów poza bolesnym, nieprzyjemnym i dokuczliwym podrażnieniem. Jednak kobiety w ciąży powinny zwracać szczególną uwagę na stany zapalne. Infekcje pasożyta Trichomonas i brak równowagi spowodowany bakteryjnym zapaleniem pochwy mogą prowadzić do przedwczesnych porodów, osłabiając w ten sposób noworodka. Jak leczyć waginozę Jeśli masz już zapalenie pochwy, dostępne są zarówno globulki, jak i tabletki z kwasem mlekowym, które mogą pomóc przywrócić mechanizmy obronne pochwy. Możesz je kupić w aptece. Problemy z podrażnieniami okolic intymnych można również usunąć żelem. Na przykład, Femigel od Australian Bodycare doskonale nadaje się do łagodzenia zewnętrznych objawów. Leczy swędzenie, pieczenie i nieprzyjemne zapachy w okolicach intymnych australijski Olejek z Drzewa Herbacianego przeciwdziała wszelkim bakteriom. Żel ma wyregulowane pH, dzięki czemu pomaga przywrócić naturalne, kwaśne środowisko w okolicach intymnych. W badaniu klinicznym 9 na 10 kobiet doświadczyło dobrych wyników po zastosowaniu żelu. Najlepszym leczeniem zapalenia pochwy jest, jak w przypadku wszystkich innych schorzeń, zapobieganie. Możesz zminimalizować ryzyko zapalenia pochwy, podejmując następujące kroki zapobiegawcze: Zapewnij sobie dobrą codzienną higienę intymną za pomocą łagodnego mydła opracowanego do stosowania na genitaliach. Na przykład używaj Intim Wash od Australian Bodycare: delikatnie oczyszcza on obszar z bakterii, jednocześnie utrzymując wilgotność skóry, dzięki czemu nie podrażnia. Użyj żelu, który pomaga utrzymać naturalną równowagę bakteryjną wokół zewnętrznych narządów płciowych. Femi Daily to żel, który skutecznie przeciwdziała bakteriom, pomagając regulować poziom nawilżenia i utrzymywać harmonię. Żel jest testowany dermatologicznie i jest odpowiedni nawet dla wrażliwej skóry, ponieważ ma dedykowane pH do stosowania w okolicach intymnych. – W miarę możliwości unikaj noszenia wkładek higienicznych lub podpasek. Niepotrzebne noszenie tych elementów stwarza dobre warunki wzrostu dla obcych bakterii i grzybów.

Do zachorowania na grzybicę pochwy predysponuje między innymi: cukrzyca, otyłość, okres ciąży, stosowanie antybiotyków, stosowanie sterydów i leków hamujących odpowiedź układu immunologicznego (tak zwanych leków immunosupresyjnych). Przeczytaj: Ból pochwy – przyczyny i leczenie. Zanikowe zapalenie pochwy

Zapalenie pochwy, jakich zasad higieny przestrzegać i jak je leczyć? Fot. iStockPhoto Opublikowano: 13:36 Zapalenie pochwy to jedna z najczęstszych dolegliwości kobiecych dróg rodnych. U podłoża zapalenia pochwy w zdecydowanej większości przypadków odpowiada infekcja o podłożu bakteryjnym, grzybiczym lub pasożytniczym. Zarówno objawy zapalenia pochwy, jak i sposób leczenia uwarunkowane są rodzajem drobnoustroju, który wywołuje stan zapalny. Zapalenie pochwy ma tendencję do nawrotów i powinno być leczone, gdyż brak odpowiedniej terapii może skutkować rozwojem takich powikłań jak zapalenie narządów miednicy mniejszej, a nawet niepłodność. Czym jest zapalenie pochwy?Zapalenie bakteryjne pochwy – przyczynyZapalenie bakteryjne pochwy – objawyZapalenie bakteryjne pochwy – leczenieZapalenie grzybicze pochwy – przyczynyZapalenie grzybicze pochwy – objawyZapalenie grzybicze pochwy – leczenieRzęsistkowe zapalenie pochwyZanikowe zapalenie pochwy Czym jest zapalenie pochwy? Zapalenie pochwy to stan chorobowy wynikający z zaburzeń w składzie fizjologicznej flory bakteryjnej pochwy. W warunkach prawidłowych pochwę zasiedlają bakterie Lactobacillus, czyli pałeczki kwasu mlekowego. Bakterie te odpowiadają za utrzymanie kwaśnego pH pochwy (około 4,5) oraz hamują namnażanie bakterii i grzybów chorobotwórczych. Zaburzenie składu flory bakteryjnej może być konsekwencją nieprawidłowej higieny, zaburzeń hormonalnych, stosowania antybiotyków czy ciąży. Zapalenie bakteryjne pochwy – przyczyny Zapalenie bakteryjne pochwy (waginoza) to stan nadmiernego namnażania się bakterii, które w warunkach prawidłowych zasiedlają pochwę. Zaczynają one dominować we florze bakteryjnej pochwy wówczas, gdy dochodzi do jednoczesnego ograniczenia ilości pałeczek kwasu mlekowego. Kiedy występuje bakteryjne zapalenie pochwy? Przyczyny to: stosowanie antybiotyków infekcje bakteryjne pęcherza moczowego stosowanie wkładki wewnątrzmacicznej częste stosunki seksualne (zobacz: nawracające infekcje po stosunku) menopauza i towarzysząca jej suchość pochwy (wynikająca z obniżenia poziomu estrogenów). W przestrzeni zakupowej HelloZdrowie znajdziesz produkty polecane przez naszą redakcję: Zdrowie intymne i seks Wimin Serum intymne, 100 ml 79,00 zł Zdrowie intymne i seks, Odporność, Good Aging, Energia, Beauty Wimin Zestaw z dobrym seksem, 30 saszetek 139,00 zł Zdrowie intymne i seks WIMIN majtki menstruacyjne Light 90,00 zł Zdrowie intymne i seks WIMIN SOS PMS, 30 kaps. 79,00 zł Zdrowie intymne i seks Wimin Serum intymne, 50 ml 59,00 zł Zapalenie bakteryjne pochwy – objawy Jeśli dojdzie do rozwoju bakteryjnego zapalenia pochwy, objawy sprowadzają się przede wszystkim do wystąpienia obfitych upławów barwy szarobiałej, o charakterystycznym rybim zapachu. Ponadto pojawić może się świąd okolic pochwy oraz ból towarzyszący stosunkowi seksualnemu. Nawet u połowy zakażonych bakteryjne zapalenie pochwy może przebiegać bezobjawowo. Zapalenie bakteryjne pochwy – leczenie Leczenie bakteryjnego zapalenia pochwy wymaga zastosowania antybiotyku. Gdy rozwinie się bakteryjne zapalenie pochwy, leki mogą być stosowane zarówno dopochwowo, jak i doustnie. Przed włączeniem antybiotykoterapii wskazane jest wykonanie posiewu z wymazu z pochwy, co pozwala zastosować odpowiedni lek. Dobrze, gdy jest to taki antybiotyk, który nie działa na pałeczki kwasu mlekowego, a zatem nie pogłębia zaburzeń flory bakteryjnej pochwy (np. metronidazol). Zobacz także: Zioła na infekcje intymne Zapalenie grzybicze pochwy – przyczyny Grzybicze zapalenie pochwy to stan zapalny powstały w efekcie namnażania się grzybów bytujących w pochwie. Mowa o drożdżakach Candida. Zapalenie pochwy grzybicze (drożdżakowe) rozwija się w efekcie spadku ilości pałeczek kwasu mlekowego, obniżenia odporności organizmu czy niewłaściwej higieny intymnej. Czynniki sprzyjające rozwojowi grzybicy pochwy to: choroby przewlekłe, np. cukrzyca długotrwała antybiotykoterapia lub glikokortykosteroidoterapia ciąża i menopauza przemęczenie i stres otyłość noszenie zbyt obcisłej bielizny. Przeczytaj więcej Grzybica Pochwy Zapalenie grzybicze pochwy – objawy W przebiegu drożdżakowego zapalenia pochwy objawy obejmują głównie pojawienie się białych, serowatych upławów, a także swędzeniem pochwy. Ponadto może pojawić się ból w trakcie stosunku, a także podczas oddawania moczu. Zapalenie grzybicze pochwy – leczenie W przypadku grzybiczego zapalenia pochwy leczenie sprowadza się do stosowania leków przeciwgrzybiczych. Mogą mieć one postać przeciwgrzybiczego kremu na zapalenie pochwy, a także globulek na zapalenie pochwy. Przewlekła grzybica pochwy wymaga leczenia lekami doustnymi. Rzęsistkowe zapalenie pochwy Rzęsistkowe zapalenie pochwy to schorzenie rozwijające się w efekcie infekcji pierwotniakiem – rzęsistkiem pochwowym. Do zakażenia dochodzi w efekcie kontaktu seksualnego z osobą zakażoną. Infekcja objawia się występowaniem obfitych, pienistych upławów o szarozielonym odcieniu. Często współwystępuje zapalenie cewki moczowej. Rzęsistkowe zapalenie pochwy wymaga stosowania antybiotyków – metronidazolu lub tynidazolu. Zanikowe zapalenie pochwy Zanikowe zapalenie pochwy (atroficzne zapalenie pochwy) to zapalenie występujące u kobiet w rozmaitym wieku, będące konsekwencją zaburzeń hormonalnych. Spadek poziomu estrogenów towarzyszący menopauzie, usunięciu jajników, terapii hormonalnej raka piersi prowadzi do zaniku błony śluzowej pochwy. Pojawia się suchość pochwy, ból podczas stosunku, większa podatność na infekcje intymne. W leczeniu zanikowego zapalenia pochwy największe znaczenie ma stosowanie hormonalnej terapii zastępczej oraz miejscowych preparatów nawilżających. Bibliografia: Kumar N. i in., Bacterial vaginosis: Etiology and modalities of treatment—A brief note; J Pharm Bioallied Sci. 2011 Oct-Dec; 3(4): 496–503. Niemiec T. i in., Stanowisko Zespołu Ekspertów Polskiego Towarzystwa Ginekologicznego dotyczące etiopatogenezy i leczenia nawrotowej postaci drożdżakowego zapalenia pochwy i sromu Zobacz także Treści zawarte w serwisie mają wyłącznie charakter informacyjny i nie stanowią porady lekarskiej. Pamiętaj, że w przypadku problemów ze zdrowiem należy bezwzględnie skonsultować się z lekarzem. Justyna Mazur Zobacz profil Podoba Ci się ten artykuł? Powiązane tematy: Polecamy

Domowe sposoby na swędzenie pochwy. Pieczenie i swędzenie okolic intymnych to częsty i nieprzyjemny problem. Na szczęście istnieją domowe sposoby na swędzenie pochwy, które pomogą ci szybko i skutecznie pozbyć się tych objawów. Poznaj nasze rady, które pomogą ci zachować zdrowie swoich dróg rodnych:

Fot :Zinkevych / Liszaj to nazwa zmiany zapalnej skórnej o typie grudkowym, która ma charakter przewlekły i może (w niektórych postaciach) powodować miejscowe odczyny zanikowe skóry. Najczęściej spotykane rodzaje tej przypadłości to liszaj płaski (w tym jego odmiana obrączkowata) oraz twardzinowy. Leczenie liszaja w praktyce klinicznej opiera się na silnych lekach przeciwzapalnych, czyli głównie glikokortykosteroidach, a niektórych przypadkach również na lekach immunosupresyjnych, zmniejszających reakcje autoimmunologiczne. W leczeniu domowym podstawowe znaczenie ma prawidłowa pielęgnacja skóry oraz stosowanie domowych środków przeciwzapalnych działających ogólnie lub miejscowo. Czym jest liszaj? Liszaj to choroba skóry, która ma przewlekły, często postępujący charakter. Typowym objawem jest pojawianie się na skórze grudek, które definiowane są jako uniesione obszary o zmienionej barwie (najczęściej żywoczerwonej, purpurowofioletowej albo białawej). Grudki liszajowe mają wielkość 1–4 mm, choć czasem – przy zaostrzeniu choroby lub przy osłabieniu spowodowanym przez inne schorzenie – mogą mieć tendencję do powiększania się i zlewania. Charakterystyczną cechą grudek jest fakt, że powodują znaczny świąd, a w przypadku liszaja twardzinowego narządów płciowych nawet dokuczliwy, uporczywy ból. Jak wygląda liszaj płaski? Liszaj płaski nazwany jest też liszajem czerwonym (w nomenklaturze medycznej odpowiednio lichen planus czy ruber). Grudki są wielokształtne, a ich powierzchnia gładka i błyszcząca. Często obserwuje się tam siatkę jasnych żyłek – tzw. prążki Wickhama. Mogą one być w niektórych przypadkach bardzo liczne i tworzyć centralne przejaśnienia z czerwoną otoczką. Taką formę nazywa się liszajem obrączkowatym (obrączkowym). Miejscami, w których liszaj występuje najczęściej, są przedramiona i ręce, przednia powierzchnia brzucha i okolica lędźwiowo-krzyżowa oraz narządy płciowe i ich okolice. Zmiany mogą jednak pojawiać się na powierzchni całego ciała. Do ich wysypu dochodzi zwykle nagle. Pojawiają się jednocześnie z intensywnym swędzeniem. Drapanie grudek powoduje w krótkim czasie pojawianie się wokół nowych, satelitarnych zmian. Jest to tzw. objaw Köbnera. Ciężkie odmiany choroby prowadzą do przekształcania się grudek w brodawki (dotyczy to głównie goleni) czy pęcherze albo do bliznowacenia skóry owłosionej głowy. Czym jest liszaj twardzinowy? Liszaj twardzinowy i zanikowy (od łacińskiej nazwy lichen sclerosus atrophicus – w skrócie określany jako LSA) to odmiana choroby, której głównym przejawem są białawe grudki i stwardnienie tkanki łącznej w obrębie skóry sromu i prącia. Zmiany prowadzą do zaników skóry, wygładzania się fałdów warg sromowych u kobiet, a u mężczyzn do zwłóknienia i marskości żołędzi. Jest to typowe schorzenie wieku podeszłego. Pojawia się najczęściej u osób, które mają określone predyspozycje genetyczne i u których w procesie przekwitania dochodzi do znacznego obniżenia poziomów hormonów płciowych, głównie estrogenów. Podatne są też osoby cierpiące na choroby autoimmunologiczne dotyczące tkanki łącznej. Przyczyny i kliniczne leczenie liszaja Liszaj jest chorobą, której głównym podłożem są nieprawidłowe procesy autoimmunologiczne i związane z nimi reakcje zapalne i zwłóknieniowe (zanikowe). Duży wpływ na wrażliwość tkanek i możliwość choroby mają też zmiany poziomów hormonów płciowych. Dlatego w terapii liszaja stosuje się (odpowiednio do intensywności objawów klinicznych) silnie działające leki: preparaty immunosupresyjne; glikokortykosteroidy; estrogeny w postaci doustnej lub w plastrach umożliwiających wchłanianie przezskórne. Uzupełniającym postępowaniem w przypadku postępujących stwardnień i zaników skóry są krioterapia i laseroterapia. Domowe leczenie liszaja Wyleczenie liszaja domowymi sposobami jest trudne do zrealizowania ze względu na mechanizm powstawania choroby i konieczność silnego oddziaływania na organizm specjalistycznymi lekami – niezbędnymi, by zahamować lub ograniczyć postęp choroby. Domowe sposoby na liszaje nie są jednak pozbawione znaczenia. Cenne uzupełnienie terapii to na przykład: spożywanie produktów bogatych w witaminę A; miejscowe stosowanie substancji przeciwzapalnych (np. rumianek, szałwia); używanie łagodnych środków znieczulających swędzącą skórę (produkty naturalne zawierające mentol); zachowanie prawidłowej kondycji skóry poprzez codzienną higienę, nawilżanie; chronienie grudek przed zanieczyszczeniem czy otarciami, które groziłyby wtórnym bakteryjnym nadkażeniem, zaostrzeniem procesu chorobowego i gojeniem się zmian z pozostawieniem blizn. W przypadku terapii hormonalnej można ją uzupełniać spożywaniem roślin strączkowych zawierających fitoestrogeny. Największa ich ilość znajduje się w soi. Czy leczenie liszaja sposobami domowymi może być skuteczne? Leczenie liszaja wyłącznie domowymi sposobami najczęściej nie prowadzi – ze względu na złożony charakter tej dolegliwości – do zahamowania postępu choroby. Płyną jednak z niego niezaprzeczalne korzyści: zmniejszenie dolegliwości bólowych i świądu, ograniczenie stanu zapalnego skóry, spowolnienie postępu zmian chorobowych. Stosowanie środków domowych pozwala też często na zmniejszenie dawek leków, które muszą być podawane, by ustabilizować przebieg choroby. Ponieważ preparaty te nie są obojętne dla zdrowia, ich ograniczenie ma pozytywny wpływ na zdrowie całego organizmu. Zobacz wideo: Liszaj twardzinowy. Co trzeba o nim wiedzieć? Bibliografia: Rycroft i inni, Dermatologia, red. pol. L. Rudnicka i inni, tł. P. Traczewski, Warszawa 2014. M. Alam, H. Gladstone, R. Tung, Dermatologia kosmetyczna, red. pol. A. Ignaciuk, Wrocław 2011. mtstU. 145 129 196 97 494 37 204 107 176

domowe sposoby na zanikowe zapalenie pochwy